Alles mag - maar is alles goed?

Een zeker Paul schreef ooit eens: Alles mag, zeg je. Zeker, maar niet alles leidt tot iets goeds. Alles mag. Ja, maar niet alles bouwt op. (in een brief aan mensen in een stad in Oud-Azie: Corinthe in de eerste eeuw)
In een andere brief schrijft hij zo'n beetje hetzelfde (1 Cor. 6:12) Ik mag alles, zeg je. Zeker, maar niet alles leidt tot iets goeds. Ik mag alles. Ja, maar ik laat me van niemand en niets de slaaf maken.
Een soort gemeenschappelijke gedachte hierachter lijkt me te zijn: als je iets kúnt doen, hóef je het nog niet te doen.
Ik vraag me: wat zou 'alles kunnen' in onze tijd, in mijn cultuur betekenen

- 16plus films?
- Harry Potter boeken?
- Yorin?
- Een kerstboom?
- Roken?
- Hans Teeuwen?
- Homo-huwelijk?
- Niet 10% van je geld weggeven?
- Het nieuws zien en geen actie ondernemen
- Alleen de goedgekeurde liederen zingen in de kerk?

De westerse cultuur wordt gedomineerd door 'alles is te koop' en 'ik doe wat ik wil'. Consumptisme en individualisme. We doen wat we willen, wanneer we het willen waar we het willen, op de manier die we prettig vinden. En met elkaar houden we deze cultuur in ere. We verdedigen haar zelfs.
Het heeft effect op onze geestelijke en ethische gezondheid. Veel meer dan we ons realiseren, denk ik.

Denken in termen van de bergrede, van een ánder koninkrijk, zou wel eens de manier kunnen zijn om hierin wat te veranderen. Te verbeteren. Maar zijn we daartoe wel bereid?
De meeste christenen kunnen deze zelfinspectie denk ik niet aan. Ik wel, trouwens?

posted by Peter Wierenga @ 6:17 p.m.