Als een spijker in m'n hoofd
Gister vertelde A.
"Ik ben al een hele tijd bezig met geloof, kerk en mezelf. Het is een grote knoop in m'n hoofd geweest het afgelopen jaar. Ik wilde het niet geloven"
"Ik was naar de videotheek gegaan om 'the day after tomorrow' te halen. Maar die was uitgeleend. Dus ik liep door, zag 'the passion of the christ' en ik pakte die meteen. Ook geen enkele andere film dus, hè. Dat kan geen toeval geweest zijn."
"Ik keek samen met m'n vriendin."
"Ken je de film?" vroeg hij me.
"Ja" zei ik.
"Ik zag de kruisiging. Ik zag hoe ze de spijker in z'n hand sloegen. Het bloed spoot uit z'n hand. De spijker ging dwars door m'n hoofd, dwars door die knoop. Ik werd zo warm van binnen"
"Ik weet het nu. Ik geloof het echt. Hij hing daar ook voor mij."
Alles mag - maar is alles goed?
Een zeker Paul schreef ooit eens: Alles mag, zeg je. Zeker, maar niet alles leidt tot iets goeds. Alles mag. Ja, maar niet alles bouwt op. (in een brief aan mensen in een stad in Oud-Azie: Corinthe in de eerste eeuw)
In een andere brief schrijft hij zo'n beetje hetzelfde (1 Cor. 6:12) Ik mag alles, zeg je. Zeker, maar niet alles leidt tot iets goeds. Ik mag alles. Ja, maar ik laat me van niemand en niets de slaaf maken.
Een soort gemeenschappelijke gedachte hierachter lijkt me te zijn: als je iets kúnt doen, hóef je het nog niet te doen.
Ik vraag me: wat zou 'alles kunnen' in onze tijd, in mijn cultuur betekenen
- 16plus films?
- Harry Potter boeken?
- Yorin?
- Een kerstboom?
- Roken?
- Hans Teeuwen?
- Homo-huwelijk?
- Niet 10% van je geld weggeven?
- Het nieuws zien en geen actie ondernemen
- Alleen de goedgekeurde liederen zingen in de kerk?
De westerse cultuur wordt gedomineerd door 'alles is te koop' en 'ik doe wat ik wil'. Consumptisme en individualisme. We doen wat we willen, wanneer we het willen waar we het willen, op de manier die we prettig vinden. En met elkaar houden we deze cultuur in ere. We verdedigen haar zelfs.
Het heeft effect op onze geestelijke en ethische gezondheid. Veel meer dan we ons realiseren, denk ik.
Denken in termen van de bergrede, van een ánder koninkrijk, zou wel eens de manier kunnen zijn om hierin wat te veranderen. Te verbeteren. Maar zijn we daartoe wel bereid?
De meeste christenen kunnen deze zelfinspectie denk ik niet aan. Ik wel, trouwens?
Prachtig en gebroken
We zijn allemaal mensen: prachtig én gebroken.
En we zijn geroepen om zó te leven dat de Schepper door ons heen kan werken, terwijl we ondertussen proberen zin te geven aan ons leven, in al ons onvermogen.
Zo leven is holistisch en missionair: midden in en onderdeel van een prachtige, verbokkelde wereld.
I want to be “living as missionaries in our culture.
WE: Go where the people are.
WE: Live among them.
WE: Learn from them.
WE: Love them.
WE: Start with what they know.
WE: Build on what they have.
WE: Live the message of Christ.
It is simply the mission of God as I see it.
I call it church.
Vergeving kun je geven en krijgen
A Christian cannot win God's forgiveness, but he can lose it by refusing to extend it to a brother.
John P. Meier in The Vision of Matthew
