Dichtbij of veraf?

Voorzichtig kun je zeggen dat de kerk vooral één soort mensen trekt. Ongeveer 15% van de mensen wil wel naar de kerk. Ik zelf ben meer een én/én mens dan een óf/óf. Een flinke discussie kan geen kwaad, of een stevig verschil van inzicht. . Maar ik denk dat Nederland en de vele Nederlanders gebaat zijn met verschillende gemeentes. De denominaties, de losse groepen, de huisgemeentes, de individuele kerken... overal vind je volgelingen van de Heer. Hoe minder we als kinderen over straat rollen, of hoe minder we voor onze eigen kerkeleijk klub spreken, hoe liever het me is.

Maar hier is een probleem. Wat doet een groep of gemeente die vooral 'cool' wil zijn, of populair, wil aansluiten bij de niet-kerkelijken? Is er dan geen probeem? 'Als we mensen trekken omdat we laagdrempeliger en attractiever zijn daqn de kerk verderop, hebben we dan niet het evangelie geweld aan gedaan?
Christus volgen is niet cool. We volgen hem niet om op te vallen.
Maakt een aantrekkelijke kerk het evangelie eigenlijk niet ongeloofwaardig. Want het goede nieuws is nu juist niet zo cool.

Maar... Wat dan... zijn kerken met de nadrulk op groter en mooier in contradictie met Christus volgen? Is er wel plaats voor een aantrekelijke kerk?
Maar je kunt je ook afvragen ofe er wel plaats is voor de saaie en gevestigde kerk, toch?

Iets om over na te denken. Staren we blind voor ons uit... Gaan we door met wat we al jaren doen? Of sluiten we aan bij mensen.
Of kan het allebei?

posted by Peter Wierenga @ 7:53 p.m.